Wat is trauma?

Trauma gaat over momenten/periodes van overweldiging en overspoeling, waar je het zelf niet meer geregeld krijgt en alle controle hebt verloren. Trauma is een ervaring van pijn, verlamming, paniek, angst, alleen, niet te begrijpen, vertrekken, geen woorden hebben, afwijzing, te veel, te groot, te lang durend. In alles is de ervaring ‘te…’.  
Door deze ervaring wordt er iets van je afgepakt zonder dat je daar iets over te vertellen hebt. Zoals veiligheid, vertrouwen, bestaansrecht, onkwetsbaarheid, levendigheid, …

Trauma is een chronische verstoring van verbondenheid (citaat Stephen Porges).
 
Een gebeurtenis die als traumatisch wordt ervaren, raakt het overlevingsmechanisme. Ofwel: de stress wordt zó hoog dat je normale verwerkingsmogelijkheden tekort schieten. De ervaring is zó overspoelend dat gevoelens en gewaarwordingen geblokkeerd worden. Dit leidt tot intense fysieke reacties, de antennes voor gevaar staan aan en je blijft continu alert omdat je elk moment het gevoel hebt dat er weer iets onvoorspelbaars kan gebeuren. Bewust of onbewust. Deze alertheid kost veel energie en gaat vaak samen met onrust, slaapproblemen, gevoelens van onveiligheid en uitputting. 

Trauma is altijd verlies

Niet elk verlies is trauma, maar elk trauma bevat wel verlies. Vaak is ook het trauma zelf een verlies, bijvoorbeeld bij de dood of vertrek van een ouder. Of het verlies in/van het trauma heeft meer invloed omdat er al eerder een traumatische ervaring was. De enige manier om ermee te dealen, is de pijn van het trauma te erkennen.
Pas als dát kan, kan er ruimte voor rouw ontstaan. Rouwen vraagt immers om toegang tot emoties, traumareacties verstoren emoties. De dynamiek van vermijding en splitsing blokkeert de integratie van het verlies.