Als je je opgelucht voelt omdat het lijden nu klaar is. Als je helemaal niet voelt en het leeg is vanbinnen. Als je je schaamt over alles wat je voelt en denkt. Kortom, het is oké om je een tijdje niet oké te voelen!
Normale reacties op een abnormale gebeurtenis
Wellicht denk je wel dat het aan jou ligt. Dat is niet zo. Het is niet zo dat jij ‘abnormaal’ bent, ook al ben je geneigd dat te denken. Integendeel. Je hebt iets abnormaals meegemaakt. Iets onverwachts, dat je tot diep vanbinnen raakt, dat pijn doet, iets wat onwerkelijk voelt maar toch echt waar is.
Hierdoor schudt jouw wereld op haar grondvesten, en jij schudt mee. Je weet even niet meer wat links, rechts, voor en achter is. Het voelt wankel. Je wilt er niet aan denken, maar dat is onmogelijk. Beelden en gedachten dringen zich aan je op. Vaak helpen ons lijf en ons brein dan door ‘de boel op slot te gooien’. Ze bouwen als het ware een muurtje om je heen zodat je niet alles hoeft te voelen, maar gedoseerd kunt oppakken. Stapje voor stapje, met lieve mensen om je heen. Of mogelijk met professionele hulp.
Het gaat hierbij juist om de afwisseling tussen voelen en herbeleven enerzijds en vermijden en afleiding zoeken anderzijds. Het is dus oké én normaal om je de ene dag rot te voelen en de andere dag te merken dat het leven vanzelf gaat. Zo doen ons lijf en brein dat met en voor ons. En worden we geholpen om langzaam weer regie te pakken over ons leven.
Ook in het leven van alledag
Ook al gaat ons leven naar omstandigheden wel zijn gangetje en doen we wat mogelijk is binnen alle beperkingen, toch heeft dit invloed op ons. We ervaren immers geen volledige regie en controle over wat we wel en niet doen. Daarvoor hoeft er niet per se iets pijnlijks te gebeuren.
Stroopten we vorig jaar onze mouwen nog op, nu komt er een soort van moedeloosheid en onmacht bij. We weten allemaal wanneer corona is begonnen, maar we kunnen nog niet naar een einde toewerken. Dat zorgt voor onzekerheid en maakt (ver)werken lastig. Op onze eigen manier proberen we deze onzekerheid onder controle te krijgen. Wetend dat dat niet kan, blijven we toch proberen. Dat zal voor niemand vreemd zijn, ook voor mij niet. Het heeft echter geen zin. Het is hard werken waar we moe van worden. En dan kan het lontje wel eens wat korter zijn. Dat is oké.
Kijk dan ook eens of je wat minder streng voor jezelf kunt zijn. Een beetje liever. Of zoals mensen soms zeggen: ‘stroom mee’. Ik hoor je denken: ‘Hoe dan?’ Niet door te stoppen met verlangen, jouw doelen na te streven. Wél door niet te blijven willen wat nu even echt niet kan. Daarmee zit je jezelf echt dwars. Wil je jezelf dat gunnen? Het is oké.
Meer weten over omgaan met verlies, rouw en trauma?
Heb je een vraag over (aanstaand) verlies, door o.a. overlijden, scheiding, ziekte, verlies van werk, burn-out of ingrijpende gebeurtenissen in het verleden? Bel 06-12949654 of mail voor een kosteloze en verhelderende kennismaking: info@brightblue-coaching.nl, ook voor de nieuwsbrief. Begeleiding wordt deels vergoed door bijna alle Nederlandse zorgverzekeraars!
Jeanne van Mierlo
Verlies- en rouwtherapeut
