Als verlies geen aandacht krijgt, dan gaat het leven natuurlijk ook door. Maar met steeds minder energie of vitaliteit. Blijf je dit doen, dan ligt een burn-out op de loer.
In onze maatschappij volgen veranderingen elkaar snel op en doen een beroep op ons om daarin mee te gaan. Je vindt wellicht dat je altijd bereikbaar moet zijn, werk en privé lopen door elkaar omdat er geen afgebakende werkweek is of je heb naast je werk en gezin ook de zorg voor je ouders. Er kan teleurstelling zijn als het leven niet maakbaar blijkt en er lijkt een taboe te zijn op stilstaan en ‘niks doen’.
Buitenwereld versus binnenwereld
De druk van de buitenwereld krijgt vaak meer aandacht dan de zorg voor je binnenwereld. Als de balans te ver doorslaat, dan verlies je het contact met jezelf, je lichaam, je vitaliteit. Je kunt letterlijk opgebrand raken, waardoor je je mentaal, emotioneel en lichamelijk op voelt. Je bent jezelf kwijt. Met alle gevolgen van dien, zoals onzekerheid over je eigen kunnen en langdurig ziekteverzuim.
Echter, niet iedereen die actie- en toekomstgericht bezig is, raakt burn-out. Daar is meer voor nodig. Hoewel de triggers van buiten komen, zitten de gevoeligheden voor stress en overspanning vanbinnen. Het zijn uitingen van ingesleten patronen, die lange tijd geholpen hebben om te overleven. Bij een burn-out zijn deze patronen overvraagd en uiteindelijk gecrasht.
Verlies onderdrukken
Deze overlevingsmanieren zijn ooit ontstaan als reactie op iets wat pijn deed, wat stressvol was. Soms weet je niet eens meer wat dit was en is bijvoorbeeld perfectionisme of jezelf wegcijferen je identiteit geworden. Deze patronen zorgen ervoor dat je op een bepaalde manier gewaardeerd wordt en voorkomen dat iets pijn doet. Met andere woorden: door te overleven onderdruk je je werkelijke reacties op verlies.
Je hebt dan niet werkelijk afscheid genomen en bent direct verder gegaan. Hoe meer je dit doet, des te meer moeite het kost. Totdat het niet meer lukt. Tot je verrassing ben je ‘ineens’ overspannen of zelfs burn-out. Maar het is niet plotseling; door je overlevingspatronen te leven, was je het contact met je lichaam en jezelf al kwijt. Je zag het niet aankomen. Mensen in je omgeving vaak wel.
Burn-out is ook een rouwproces
Het langdurig onderdrukken van rouw kan dus leiden tot burn-out. Maar… het omgaan met burn-out is op zichzelf ook een rouwproces. Je bent immers niet de vrouw of man, die je wel dacht te zijn. Je hebt jezelf opnieuw uit te vinden. Burn-out vraagt om het écht anders te gaan doen, niet om weer in je ‘oude’ leven te stappen.
Meer weten over rouw, trauma en burn-out?
Heb je een vraag over (aanstaand) verlies, door o.a. overlijden, scheiding, ziekte, verlies van werk, burn-out of ingrijpende gebeurtenissen in het verleden? Bel 06-12949654 of mail info@brightblue-coaching.nl. Begeleiding wordt deels vergoed door bijna alle Nederlandse zorgverzekeraars.
Wil je als coach zelf mensen in rouw begeleiden? Kijk op www.brightblue-coaching.nl voor trainingen.
Jeanne van Mierlo
Rouw- en traumatherapeut
