Help… ik doe aan paniek-piekeren!

“Overdag gaat het wel. Dan heb ik mijn werk, haal ik de kinderen op en daarna is het thuis spitsuur totdat ze in bed liggen. Als ik op de bank zit en tijd voor mezelf heb, dan begint het."

“Gedachten springen in mijn hoofd, steeds sneller, totdat het één grote brij wordt. Gedachten over zijn dood, hoe het nu verder moet, dat ik het nu alleen moet doen, welke boodschappen ik morgen moet halen. Van alles. Het wordt dan paniek in mijn hoofd en ik weet niet meer wat ik moet doen. Dan verzin ik maar weer een klusje en ga aan de slag. Doodmoe word ik ervan. ”

Ze is niet alleen doodmoe, maar is er ook een soort moedeloosheid die haar in zijn greep houdt. Haar eigen gedachten leiden tot onrust en paniek. Om hieruit te komen gaat ze ‘in de actie’. Zo zorgt ze er zelf voor dat ze steeds vermoeider wordt. 

Veel voorkomende reactie na verlies

Ik noem het paniek-piekeren. Stress-rondjes blijven draaien in je hoofd. De rondjes beginnen vaak met gedachten, waarbij ook je lijf gaat reageren. Je kunt het bijvoorbeeld benauwd krijgen, je hartslag lijkt in je keel te zitten, je voelt je spieren verkrampen en zweet breekt uit. Het eerste gevoel van onrust verandert in paniek.

Veel mensen die bij mij in de praktijk komen, vertellen erover. Paniek-piekeren is een reactie die veel voorkomt na een betekenisvol verlies. Je kunt niet meer helder denken, maar je denkt als het ware ‘in een tunnel’. Je emoties zijn overstuurd. Het enige wat nog wél kan, is handelen, iets doen. 
Omdat het ook een beangstigende gewaarwording kan zijn, is dit ook bijna altijd de eerste reactie: het onderdrukken van de paniek en/of de gedachten door iets (anders) te gaan doen. Als je ‘in de actie’ gaat, zoals mijn cliënte ook deed, richt je je aandacht immers op iets anders en zorg je voor afleiding van je eigen gedachten. 

Niet wegduwen, maar onderzoeken

Dat is voor even een prima oplossing. Tenminste, als je jezelf langzaam tot rust laat komen. Het paniek-piekeren stopt dan een tijdje, maar jij wordt er wel hartstikke moe van. En gegarandeerd dat het piekermonstertje een van de volgende dagen weer aanklopt.

Maar hoe dan wel? Hoe kun je dit paniek-piekeren stoppen? Er is maar één oplossing: onderzoeken wat je gevoelens en gedachten te zeggen hebben. Welke pijn is er verborgen onder de laag van onrust en paniek? Als je deze pijn (even) echt kunt voelen, zal de paniek de volgende keer minder heftig zijn. En de volgende keer weer. En weer…
Als het paniekmonstertje weer aanklopt, accepteer dan dat het er is. Niet snel afleiding zoeken, maar ‘erbij blijven’. Merk op wat de paniek in je lichaam doet, wat je zo bang maakt en hoe de angst ook weer minder wordt. Dan ben je aan het onderzoeken. Het gaat juist om ‘vastpakken’ in plaats van wegduwen. Wil of kun je dit niet alleen doen, zoek dan steun. 

Meer weten over omgaan met verlies en rouw? 

Heb je een vraag over (aanstaand) verlies, door o.a. overlijden, scheiding, ziekte, verlies van werk, burn-out? Bel 06-12949654 of mail voor een kosteloos en verhelderend kennismakingsgesprek: info@brightblue-coaching.nl, ook voor de nieuwsbrief. Begeleiding wordt deels vergoed door bijna alle Nederlandse zorgverzekeraars!