Waar ben je?

“Het is nu al ruim anderhalf jaar geleden dat ze is overleden en ik heb soms nog steeds het gevoel dat ze elk moment binnen kan komen. Net of er niets is veranderd en ze er nog gewoon is.”

Zo verwoordde een cliënte afgelopen week haar gevoel over haar moeder. Ze vroeg zich af of dat nog normaal is.
 
Dit gevoel hebben veel mensen die een dierbare moeten missen. Een zoon die iemand ziet lopen met dezelfde jas als zijn vader en al wil roepen als hij zich realiseert dat deze man zijn vader niet kan zijn. Een moeder die naar het muurtje kijkt waar haar zoontje altijd kiekeboe speelde en hoopt dat hij plots van achter het muurtje springt. “Kiekeboe mama!” En de dochter die elke keer als de deur opengaat, denkt dat haar mama binnen zal komen.
 
Het besef dat iemand er echt niet meer is, komt langzaam. De eerste tijd lijkt het vaak alsof je verdoofd bent. Je weet het met je verstand, maar diep van binnen wil je er niet aan. Je leeft op de automatische piloot, het is eigenlijk meer overleven. Intussen wordt de impact van het verlies steeds duidelijker. Maar toch… 

Ook na langere tijd

Je ervaart dat iemand er niet meer is, de rouw is rauw. Er is verdriet, misschien ook wel boosheid of andere gevoelens. Na enige tijd lijkt verdriet niet meer je hele dag te claimen. Er zijn momenten dat je even niet aan hem of haar denkt en dat je weer, ook al is het maar even, kunt genieten. (Waar je je dan ook weer schuldig over kunt voelen.) Je merkt dat de rouw minder rouw wordt en dat je eerder fijne dan onprettige herinneringen hebt.
 
Zo af en toe ‘vergeet’ je je verlies even. En dan gebeurt er iets waardoor je je ineens weer herinnert en het verlies van die lieve ander weer in volle hevigheid tot je doordringt. Omdat je jullie liedje op de radio hoort, omdat je naar het ‘kiekeboe-muurtje’ zit te kijken, omdat iemand dezelfde woorden gebruikt of dezelfde kleding aan heeft. Ook na langere tijd kun je dan verwachten dat je moeder elk moment binnen kan komen lopen. Keer op keer. Dat is volkomen normaal.
Laat het maar gebeuren. Juist omdat je je verlies af en toe ‘vergeet’ en het de andere keer in volle hevigheid tot je komt, maakt dat een gebroken hart kan helen. Niet meer zoals het was, maar zoals het nu mag zijn. Scherpe randjes worden ronder, maar de steen zal er altijd zijn. Als symbool voor jouw liefde. Zeg nu zelf… vergeten wil je toch niet? 

Allerzielen Allicht Budel: hemel van sterren

Een van de manieren om je hart te laten helen, kan zijn om tijdens Allerzielen Allicht speciale aandacht te hebben voor jouw lieve overledene(n). Door hem of haar extra in het licht te zetten. Van der Stappen Uitvaartverzorging organiseert deze herdenking op de algemene begraafplaats aan de Grootschoterweg in Budel, op zaterdag 4 november tussen 19.00 en 21.00 uur.
 
Ook ik werk van harte mee aan dit initiatief. Dit jaar is er een hemel van sterren, sterren die stralen en naar ons knipogen. En daarvan is er zeker eentje die speciaal voor jou straalt, eentje die je zelf ook een boodschap mag meegeven als je dat wilt. Wat zou je nog graag willen vertellen of vragen aan degene die er niet meer is en die je zo hard mist?
Tegelijk zijn we in tijden van rouw in gedachten bij de ander en vergeten we soms dat wij er ook nog zijn. Wil je dan ook een lichtje aansteken voor jezelf? 

Meer weten over omgaan met verlies en rouw?

Heb je een vraag over (aanstaand) verlies, door o.a. overlijden, scheiding, ziekte, verlies van werk? Bel of mail dan voor een kosteloos en verhelderend kennismakingsgesprek: info@brightblue-coaching.nl of tel. 06-12949654, ook voor de nieuwsbrief. Vergoeding door zorgverzekering vaak mogelijk.